Yıllar içinde neredeyse her evredeki değerli büyüklerimden, hocalarımdan nice öğreti ile donandım. Hakları ödenmez. Tabiî burada önemli bir faktör var: Bilgi aktarırsınız da alabilme yetisine sahip olmayabilir kişi. Ben özümseyebildim, tavsiye ettikleri bilgileri, kitapları okudum. Okumakla kalmadım, yazdım. Saygı duyulan büyüklerim  ile aynı kitaplarda adım geçmekle kalmadı, kitaplar yazdım, yazmaktayım. Yayınevimi kurdum. Kültür Bakanlığı'na tâbî olmaktan gurur duydum ve İTO üyesi oldum. Çizimlerim UNICEF'e damla oldu. Çocuk eğitimine desteğimin sürmesini planlıyor ve çalışıyorum. Evet, şayet sınıfın en arkasında tefrikalar yazan zekî bir mektepli, bana ilham olmasaydı bu duruma gelemeyebilirdim. Bu bağlamda devam edegelen bir gönül bağım var. 

Yıl 1999. Bir kış günü.

Ersin arabasını değiştirmek istiyordu. Zevklerimiz zaten hemen hemen aynı, hatta bazen tıpkıdır. Zevkimize ve kesemize uygun bir araç bulmuş, telefon etti. “Vakko’dan bir Suziki jeep satılıkmış. Bankadaki paramız yetiyor ama vedesini de bozdurmak istemiyorum. Bir tanıdığın var mı, biraz beklerler mi?” diye konuştuk.

Telefonu kapattım, daha düşünmeye fırsatım olmadı. Kapımda Allah rahmet eylesin Bay Vitali belirmesin mi?

“Aaaa….”

İnsan şaşırıyor!

Üzerimde İskoç bir şalım vardı, Anne & Adam Thomsons'un hediyesi. Çok beğendiğini söyledi, inceledi. “Modelini alayım, çocuklara yaptırtayım.” diye gözleri parladı. Birlikte tebessüm ettik. Biraz oturdu, sohbet ettik.

“Hangi gazeteleri okuyorsunuz?” diye sorduğunda “Hepsini.” dedim. Güldü.

"Zekice! Bu makama bu cevap yakışır. Tebrik ederim.” dedi.

İlk ve son kez ofisime uğramış olması da ayrı bir ilginç durum, değil mi?

Vakko’dan elbise değil araba almış olduk.

Böyle ilginç anılarla doludur hayat. Yine bir gün, bizim eve yakın Beymen’e uğradık. “Hikayen Varsa Satarsın” kitabını aldığımda, espri oldu. “Vakko’dan araba, Beymen’den kitap.” Hayatı böyle yaşamayı çok seviyorum ve hep Allah’ıma şükrediyorum. Çalışmak, okumak, dua etmek, kadir bilmek çok güzel, insana huzur veriyor ve gece mışıl mışıl uyuyorum.

Evet, nice yönüyle hayat bana göre her renk.