Azaryan Yalısı, 1980. İlk Özel Müze: Sadberk Hanım Müzesi.

Sizi biraz gerilere döndürmek istiyorum.

1981 yılı idi. Ersin ile el ele, neşe içinde dolaşıyoruz. Henüz Boğaziçi Üniversitesi Turizm ve Otel Yöneticiliği’ni bitirmiş, İstanbul Üniversitesi Halkla İlişkiler, Dokümantasyon Müdür Yardımcısı olmuştum. Yaşar Kemal'in eşi Semiha Baban kurmuştu ve "Orta Kantin Müdavimi" arkadaşlarım "Halkla İlişkileri(!)n iyi mi?" diye sorarlardı, espriyle, turizmin akademik olarak ne olduğunun tam bilinmediği yıllarda. Gel zaman, git zaman hem turizmin, hem de PR'ın ne denli önemli olduğu anlaşıldı. 

İşte o günlerden bir akşam, Ersin yine elinde fotoğraf makinesiyle bir yerde durdu. Bu yer, tam Azaryan Yalısı'nın önü idi. Bu yalının ismini bilmediğimiz gibi, bir müze ibaresi de dikkatimizi çekmemişti doğrusu. Ersin, o fotografik gözü ile gece ışıklarının altındaki bu yapıya, hayranlıkla ve tebessümle önce, uzun uzun baktı ve sonra da fotoğrafladı. Ben, İstanbul Üniversitesi Rektörlüğü'nden Sandoz'a geçtim. Sandoz'daki odamda da tuğla taşların arasındaki fotoğraflardan birisi olarak on iki yıl asılı kaldı. Yıllar sonra, Sevgi Gönül Hanım'ın asistanı babamın Botanik kürsüsündeki bilim-kardeşi Prof. Dr. Gökhan Eliçin'in eşi Fethiye abla idi ve vesile oldular, Koç Grubu'na geçtim. Yıllar geçti... Oğlumuz Bilkent Arkeoloji ve Sanat Tarihi'ni okurken her yaz staj yaptı, farklı yerlerde. Bir tanesi de Sadberk Hanım Müzesi idi. Hayat ne ilginç değil mi? Sonra... "Pabuç Sergisi" açıldı. Müzenin zarif müdiresi Hülya Bilgi Hanım bizi hem gezdirdi, hem bilgilendirdi. "Pabuç Sergisi" ile anneannemin gelinlik fotoğrafındaki ayakkabılarını, anılarını hatırladım, Rengigül e-kitabımın sürecinde faydalı bir gözlemdi bana. 

Güzel bir tesadüf mü diyelim, yoksa Mevlevî büyüklerimizin dediği gibi "Niyaz Zinciri" mi, onu Allah bilir? "Hayat her gün bir armağan" diyor Mevlevî dostumuz Erbil Erbige ney üflerken. Her gün bir armağansa savaşmak niye? Hüzünlere, acılara üzülmek niye? RE Books Arts Özel Arşiv

Rahlesinden geçtiğim hocalarım kadar öğretileriyle geliştiğim, fe'yzaldığım büyüklerim; Semahat Arsel, Drs. Güzin ve Edgar Poffet, Sadberk Hanım Müzesi, “Kadim Çağlardan İzler" Sergisi.